Στην κορυφή του Γιούχτα ο Ορειβατικός Αγίου Νικολάου
Ακολουθώντας τα χνάρια των Μινωιτών, ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγίου Νικολάου περπάτησε την πρώτη Κυριακή της άνοιξης, σε μια εντυπωσιακή διαδρομή με αφετηρία το κέντρο του Μινωικού πολιτισμού την Κνωσσό, με ανάβαση στην κορυφή του όρους Γιούχτα και τερματισμό στη γραφική κωμόπολη των Αρχανών.
Ξεκινήσαμε το περπάτημα από την Ενετική γέφυρα στα Σπήλια (υψόμετρο 120μ), από την οποία περνούσε το νερό για την υδροδότηση του Ηρακλείου και τροφοδοτούσε την γνωστή κρήνη Μοροζίνι, στην πλατεία Λιονταριών. Συνεχίσαμε παράλληλα με το «Κνωσσανό» φαράγγι, απολαμβάνοντας το κελάρυσμα του νερού και την δροσιά της πρωινής πάχνης στα φυλλώματα των αναρριχητικών φυτών, που σκέπαζαν τους κορμούς των πανύψηλων δέντρων. Στην πορεία μας συναντήσαμε και δεύτερη ενετική γέφυρα, στη θέση ‘Καρυδάκι’, με τις εντυπωσιακές τοξωτές καμάρες να στηρίζουν στην κορυφή της τον υδραγωγό.
Με διαρκή ανηφορική πορεία, από μονοπάτια και αγροτικούς δρόμους, ανάμεσα στην υπέροχη ανοιξιάτικη φύση βρεθήκαμε στην ερειπωμένη εκκλησία της Παναγίας. Με τους μισογκρεμισμένες καμάρες και τοίχους με ίχνη από παλιές αγιογραφίες, αγωνίζεται να παραμείνει όρθια ανάμεσα στην πυκνή βλάστηση που κυριολεκτικά την έχει καταπιεί.
Συνεχίζουμε πάντα ανηφορικά με τη θέα όσο ανεβαίνουμε να γίνεται όλο και πιο μαγευτική: ο κάμπος απέραντος και πολύχρωμος απλώνεται μπροστά μας, με τα ακανόνιστα σχήματα από τα αμπέλια να ‘κεντούν’ το τοπίο με διαφορετικές ‘βελονιές’ από κλήματα που έχουν μόλις ξεπετάξει περήφανα τα καινούρια τρυφερά φυλλαράκια τους. Κάπου-κάπου ανάμεσα στις διαφορετικές αποχρώσεις του πράσινου, ξεχωρίζει και κάποιο κίτρινο χωράφι ‘μπογιαντισμένο’ από τους ανθούς της ξυνίθρας. Στο βάθος απλώνεται το Ηράκλειο, άσπρο και επιβλητικό, με το ιδιότροπο σχήμα του να μοιάζει αλλόκοτα σαγηνευτικό από μακριά. Το χρώμα όμως που κυριαρχεί είναι το απέραντο γαλάζιο του Κρητικού πελάγους, που αντανακλά το φως του ανοιξιάτικου ήλιου και γίνεται ένα με τον καταγάλανο ουρανό. Στο βάθος διακρίνουμε τα λασιθώτικα βουνά με τις ψηλές κορφές του ‘Αφέντη’ και του ‘Σπαθιού’ να ξεχωρίζουν ανάμεσα στα σύννεφα. Ακόμη πιο εντυπωσιακά τα ηρακλειώτικα βουνά, με βασιλιά τους τον Ψηλορείτη να ξεπροβάλει ανάμεσα τους κάτασπρος και επιβλητικός με τις χιονοσκέπαστες πλαγιές του.
Με εξαιρετικό καιρό και την ανεμπόδιστη θέα να κάνει πιο εύκολη την ανηφορική πορεία, φτάσαμε στον αρχαιολογικό χώρο ‘Ανεμόσπηλια’. Ερείπια από ένα τριμερές ιερό της μινωικής Κρήτης που καταστράφηκε από σεισμό, με πολλά αρχαιολογικά ευρήματα και ίχνη που υποδηλώνουν ανθρωποθυσίες. Συνεχίζουμε από βραχώδες μονοπάτι προς το ιερό κορυφής του Γιούχτα (υψόμετρο 811μ), από τους σημαντικότερους τόπους λατρείας στα μινωικά και υστερομινωικά χρόνια. Κατά την μυθολογία εκεί βρισκόταν ο τάφος του Δία. Το γεγονός αυτό ενισχύεται από την κορυφογραμμή που θυμίζει έντονα ανθρώπινο πρόσωπο, αν το κοιτάξεις από βορειοδυτικά. Στην κορυφή του βρέθηκε ναός 3.700 ετών και 4 βωμοί, με τα ερείπια τους να κείτονται σήμερα αταίριαστα κάτω από τις πανύψηλες κεραίες και τα καλώδια της κινητής τηλεφωνίας (κλασικό νεοελληνικό δείγμα ‘ανάπτυξης’).
Περπατήσαμε πάνω στην κορυφογραμμή του ιερού βουνού της Κρήτης μέχρι την διπλανή βουνοκορφή, που φιλοξενεί πάνω σε κατακόρυφο βράχο χώρο χριστιανικής λατρείας, από την περίοδο της Ενετοκρατίας. Είναι η μονή του Αφέντη Χριστού, μία τετραμάρτυρη εκκλησία, με ξεχωριστή αρχιτεκτονική, που δυστυχώς χάνει λίγο από το μεγαλείο της από τις διπλανές κεραίες που αλλοιώνουν την ομορφιά του τοπίου με το ύψος τους.
Ξεκουραστήκαμε, ήπιαμε την καθιερωμένη ρακή, απολαύσαμε την απεριόριστη θέα και γεμίσαμε τα πνευμόνια μας με τις μυρωδιές του θυμαριού, του δίκταμου και της ρίγανης, πριν πάρουμε το κατηφορικό μονοπάτι της επιστροφής. Μπροστά μας η αρχοντική κωμόπολη Αρχάνες, ένας πραγματικός ναός του Διόνυσου, που απλωμένες σαν παράξενο χταπόδι στον κάμπο με τους απέραντους αμπελώνες, μας καλωσορίζουν φιλόξενα.
Μετά από 6ωρη πεζοπορία και αφού είχαμε περπατήσει 13,7 χιλιόμετρα με υψομετρική διαφορά σχεδόν 700 μέτρα, καταλήξαμε μετά από 20.432 βήματα (έτσι κατέγραψαν τα ‘μηχανάκια’ της ομάδας) σε παραδοσιακή ταβέρνα για να απολαύσουμε την γενναιόδωρη φιλοξενία και τις ντόπιες συνταγές.
Το καθιερωμένο ραντεβού της ομάδας ανανεώθηκε για την επόμενη Κυριακή, με μια εναλλακτική πεζοπορία και όχι την προβλεπόμενη στο 6μηνο πρόγραμμα, για να ταιριάζει καλύτερα με το εορταστικό τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας.
