Συγκλονιστικές εικόνες από την αιματοχυσία στη λωρίδα της Γάζας μετέφερε μιλώντας στο Ράδιο Κρήτη χτες ένας παλαιστίνιος γιατρός που σπούδασε χρόνια πριν στο Ηράκλειο και σήμερα προσφέρει τις υπηρεσίες του σε παιδιατρικό νοσοκομείο στη Λωρίδα της Γάζας. Εικόνες τεμαχισμένων από τις οβίδες παιδιών, που κανείς πολιτισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να ανεχθεί αλλά στις οποίες με ευκολία η διεθνής κοινότητα κλείνει τα μάτια, περιέγραψε ο Παλαιστίνιος γιατρός Σάμερ Λούμπατ που έρχεται από την πρώτη μέρα των βομβαρδισμών πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο.
Η φρίκη και οι εικόνες της έχουν κατακλύσει την καθημερινότητα και τον ψυχισμό των Παλαιστινίων. "Στα νοσοκομεία μας φέρνουν διαρκώς διαμελισμένα παιδιά. Παρακολουθώ ανήμπορος μητέρες που κρατούν άψυχα πτώματα παιδιών και με εκλιπαρούν να τα βοηθήσω, χωρίς οι ίδιες να μπορούν να συνειδητοποιήσουν πως είναι ήδη νεκρά. Βλέπεις παιδιά που επέζησαν με τον φόβο ζωγραφισμένο στα μάτια τους, τρομάζουν σε κάθε θόρυβο ή ψάχνουν διαρκώς κλαίγοντας τα νεκρά τους αδέρφια. Ακόμη κι όσοι έχουν επιζήσει, μοιάζουν ήδη με ζωντανούς νεκρούς. Περιφέρονται με απόγνωση ανάμεσα στα ερείπια και ψάχνουν τα άψυχα σώματα για να βρουν τους συγγενείς που έχασαν. Η λωρίδα της Γάζας είναι πια μία λωρίδα φρίκης και πόνου. Ακόμη κι αν τερματιστούν οι βομβαρδισμοί αυτοί οι άνθρωποι δεν θα συνέλθουν από αυτό που έζησαν".
Ο κ Λούμπατ είχε ζήσει στο Ηράκλειο για 6 χρόνια και τώρα, όπως ο ίδιος περιέγραψε σήμερα μιλώντας στο Νίκο Ψιλάκη,κάνει το καθήκον του βοηθώντας το λαό του.
«Κάθε μέρα εδώ και 22 μέρες ξυπνάμε και κοιμόμαστε με βομβαρδισμούς, τα μαχητικά δεν σταματάνε καθόλου. Έχουν χτυπήσει 2-3 νοσοκομεία , το ένα εκ των οποίων παιδιατρικό. Χθες χτυπήθηκαν με ρουκέτα 10 παιδάκια που έπαιζαν σε παιδική χαρά» περιγράφει ο γιατρός και προσθέτει «ήλθαν τα παιδιά στο νοσοκομείο κομμάτια από την παιδική χαρά»
Αλλά και όσα δεν τραυματίζονται, σύμφωνα με τις περιγραφές του κ Λούμπατ «Έρχονται στο νοσοκομείο με απώλεια συνείδησης και σπασμούς». Πράγμα που δείχνει πως «μετά τον πόλεμο τα παιδιά της Γάζας θα χρειαστούν ψυχολογική υποστήριξη».
Στο νοσοκομείο όπου εργάζεται λειτουργούν τρία τμήματα με δυνατότητα φιλοξενίας 30 παιδιών το καθένα, αλλά πλέον, λόγω των συνθηκών ,αναγκάζονται να περιθάλπουν 80 παιδιά στο κάθε τμήμα ενώ έχουν βάλει κρεβάτια και στη βιβλιοθήκη του νοσοκομείου και στους διαδρόμους με τα μεγαλύτερα παιδιά να τα βάζουν ακόμα και στις καρέκλες στους χώρους αναμονής.
Όσο για το ιατροφαρμακευτικό υλικό, ο κ Λούμπατ εξηγεί πως ήταν δυσεύρετο λόγω αποκλεισμού της Γάζας, ακόμα και πριν τον πόλεμο, πόσο μάλλον τώρα.
Οι Οργανώσεις που θέλουν να τους βοηθήσουν σε αυτές τις δύσκολες ώρες, όπως για παράδειγμα ο Ερυθρός Σταυρός, σημειώνει ο γιατρός πως δυσκολεύονται πολύ γιατί το Ισραήλ χτυπάει τα πάντα, δημοσιογράφους, ασθενοφόρα, γυναίκες που κυοφορούν, ενώ απειλεί και τα μέλη του Ερυθρού Σταυρού.
Κι ενώ θα περίμενε τέτοιες καταστάσεις να έκαμπταν το ηθικό των Παλαιστινίων και ειδικά εκείνων που περιθάλπουν τα αθώα θύματα αυτού του πολέμου ο κ Λούμπατ δίνει μια άλλη διάσταση περιγράφοντας τη δική του ψυχολογία «Μέρα με τη μέρα δυναμώνω γιατί κάνω το καθήκον μου για το λαό μου. Πάω στο νοσοκομείο και δουλεύω 2-3 ημέρες συνεχόμενες»
